Wektoryzacja danych ze skanów map, z map rastrowych o nieznanej skali i nieznanym rzutowaniu, z amatorskich zdjęć "lotniczych".
Używając danych kalibracyjnych, konwerter znajduje najprostsze przekształcenie pomiędzy dwoma układami współrzędnych. Następnie, współrzędne z pliku z danymi są przeliczane z użyciem tego przekształcenia. Przykładowo, jednym z układów współrzędnych mogą być współrzędne piksela na skanie mapy, a drugim - współrzędne topograficzne (UTM) tego piksela.
Aby znaleźć przekształcenie pomiędzy układami współrzędnych, konwerter potrzebuje danych kalibracyjnych w postaci współrzędnych kilku punktów w obydwóch układach. Jako absolutne minimum potrzebne są 3 punkty, ale można podać więcej punktów, aż do 8 szt. Dane kalibracyjne powinny zostać wprowadzone jako plik CSV, zawierający w każdym wierszu współrzędne jednego punktu kalibracyjnego. W poszczególnych kolumnach należy wprowadzić dla każdego punktu: (1) współrzędną X w układzie 1, (2) współrzędną Y w układzie 1, (3) współrzędną X w układzie 2, (4) współrzędną Y w układzie 2.
Po znalezieniu przekształcenia, konwerter z pliku z danymi pobiera współrzędne ze wskazanych kolumn, przelicza je z układu 1 na układ 2 (lub odwrotnie, jeśli zaznaczono przekształcenie odwrotne) a następnie podmienia oryginalne dane na przeliczone współrzędne. Pozostałe kolumny nie są zmieniane. Linie, w których nie zidentyfikowano współrzędnych, nie są zmieniane.
Dla jak najlepszego efektu działania konwertera, zaleca się wybór punktów kalibracyjnych jak najbardziej "rozstrzelonych" po obszarze zainteresowania (3 - 4 punkty: najlepiej na jego narożnikach, 5 punktów: narożniki i środek, 8 punktów: narożniki i krzyż).
Konwerter szuka przekształcenia liniowego, tj. jest w stanie dopasować układy współrzędnych pomiędzy którymi doszło do skalowania, obrotu, przesunięcia, odbicia lustrzanego. Jeśli podana zostanie większa ilosć punktów kalibracyjnych, konwerter jest w stanie zniwelować efekty niewielkich, lokalnych zniekształceń. Konwerter nie będzie działał dokładnie, jeśli układy 1 oraz 2 różnią się rodzajem odwzorowania (np. jeśli zażądamy przeliczenia pozycji pikseli z mapy narysowanej w odwzorowaniu UTM na układ współrzędnych geograficznych).
Zasada działania: przy trzech punktach kalibracyjnych, konwerter szuka macierzy A1 oraz wektora A0 spełniających dla każdego z punktów kalibracyjnych równanie:
Gdzie: Vn - współrzędne punktu n w układzie 2, Un - współrzędne punktu n w układzie 1.
Jeśli punktów kalibracyjnych jest 4, 5, 6, ... poszukiwana jest macierz A1 oraz wektory A0,K4, K5, K6, ... spełniające dla każdego punktu:
Gdzie d(p, q) to odległość pomiędzy punktami p oraz q w układzie 1.
Taka metoda działania (w odróżnieniu od np. dopasowania metodą najmniejszych kwadratów) powoduje, że współrzędne punktów kalibracyjnych zawsze przeliczane są zgodnie z danymi kalibracyjnymi